BLOGGER TEMPLATES - TWITTER BACKGROUNDS »

Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Ο μεγάλος Θυμός ..

Νιώθω τόσο θυμό..
Ένα τέρας μεγαλώνει μέσα μου και νομίζω πως θα εκραγώ.
Νιώθω πως δεν έχω μισήσει ξανά έτσι. Πως δεν έχω μισήσει άνθρωπο ξανά. Θέλω να πάθεις κακό, να το πληρώσεις και συ μια φορά για όλα όσα έχεις κάνει μέχρι τώρ.. Μισώ τον εαυτό μου γ αυτό..
Δεν ξέρω αν είμαι περισσότερο με σένα ή με μενα θυμωμένη ..
Θυμός, αγανάκτηση, οργή ..
Μεγαλώνει μέσα μου σταδιακά. 

Δεν το ελέγχω
Δεν θα το ελέγξω ..
Έχω πνιγεί και δεν υπάρχει τρόπος να το βγάλω από μέσα μου.
Γιατί σε άφησα να μου το κάνεις αυτό; Να το κάνεις αυτό σε μας ;
Για άλλη μια φορά με γέμισες ψεύτικα λόγια και υποσχέσεις..
Κ εσύ αμέτοχος


Σαν να μην τρέχει τίποτα..
Δεν σε ένοιαξε ΠΟΤΕ.
Δεν σε νοιάζει καν που έκανες έναν άνθρωπο να υποφέρει τόσο.
Όχι έναν τυχαίο αλλά εμένα που θα με αγαπάς ότι κ αν γίνει και που θα με νοιάζεσαι είτε είσαι εκεί είτε όχι.
Ακόμη ψάχνω να βρω ποιος φταίει ..
Εσύ που ζεις στον δικό σου κόσμο ή εγώ που σε πίστεψα ξανά.
Νιώθω μεγάλος βλάκας.

 Έχω γεμίσει ενοχές που εσύ μου δημιούργησες.
Αυτό το τέρας που έχεις γίνει σήμερα ..
Δεν θυμίζεις πλέον τίποτα από το πλάσμα που αγάπησα ..
έκανα όνειρα μαζί του ..
Νιώθω ευάλωτη ..
Έρμαιο του θυμού που εσύ μου προκάλεσες..
Άφησέ με επιτέλους να ηρεμήσω .. 

Άσε με να ανασάνω ..
Να νιώσω και πάλι δυνατή ..
Φύγε από μπροστά μου και από τη ζωή μου δεν έχω
άλλα όρια ούτε και αντοχές ..
Όσο σε αγάπησα τόσο σε μισώ..

Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011

Burry aLL Ur Secrets in My Skin ..

Τόσα πολλά αμέτρητα πράγματα να βασανίζουν το μυαλό ..
Μα να μην έχεις κάτι να πεις..
Δεν σου βγαίνει λέξη..

Σου τα έιπα όλα ψυχή μου, σου τα εξομολογήθηκα έστω και μετά από
καμποσα ποτά ..
Ποιος θα έβρισκε κουράγιο.. Δεν θα το έβρισκα ποτέ..
Δεν μου δωσες ποτέ την ευκαιρια να σου πω έστω οτι μου έλειψες ..

Σ αγαπω..
Δεν είναι η μοναξιά μα ότι μου λέιπεις εσύ Ζωή μου..

Γιατί μου έφυγες;;
Με άφησες να ψάχνω τι έφταιξε ..

Μα τελικά δεν πήρα απάντηση .. ακόμη.. Μάταια ελπίζω ..
Δεν θα μου πεις ποτέ .. Μα ξέρω πως με κοιτάς .. Πως είσαι εκεί .. Και όταν σε κοιτώ τραβάς το βλέμμα αλλού βιαστικά.. Θαρρείς πως δεν βλέπω.. Μήπως είμαι χαζή.. Είναι στιγμές που με κοιτάς τόσο απορροφημένος .. όπως κοιτώ τη θάλασσα το καλοκαίρι.. Σαν ένα παιδί που έκλεψε ένα κομμάτι γλυκό από το βάζο ..
Πιάσε μου το χέρι και δεν θα το αφήσω στο υπόσχομαι .. Κράτα με κι όπου βγει.. Δεν αντέχω το φόβο.. Μαζί σου τον ξεπέρασα.. Βρήκα το παράθυρο μισάνοιχτο και μπήκα .. Ξαφνιάστηκες .. Με φίλησες τρυφερά .. τα έχασες πάλι .. με ξαναφίλησες .. Μου έδωσες μιαν υπόσχεση.. μα δεν την τήρησες ποτέ..
Σ' αγαπώ ..

Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011

Αχ και να ΄ξερες ..


Πόσο μου λείπεις..
Αλήθεια μου λείπεις και πονάω. Πως να αντέξω το β
ασανηστήριο;; ..
Είναι αβάσταχτο
.
Να σε βλέπω κάθε μέρα μα να μην μπορώ να σε αγγίξω, παρα μόνο με το βλέμμα μου, με τη σκέψη
μου ..




Εκεί σε αγγίζω, εκεί παίρνεις μορφή και ζωντανεύεις..


Αλήθεια σου λείπω ??


Μου έστειλες κρυφά ένα φιλί σήμερα.. .ισως να ήταν ιδέα μου πάλι.

Ξέρω.. δεν ήταν τίποτα .. Μα ίσως να ήταν ο παράδεισος.. Για δευτερόλεπτα ήταν.

Μια μηχανή του χρόνου..
Αν είχα μια μηχανή του χρόνου θα γύριζα πίσω.. Στις πρώτες εκείνες

μέρες.. έστω μόνο για μια στιγμή, ώστε να αγγίξεις ξανά τα χείλη μου,
να με κοιτάξεις πάλι
..
με εκείνο το σμαραγδένιο βλέμμα, πράσινο σαν ανθισμένο ηλιόλουστο λιβάδι να καθρεφτίζει εμένα
ανέμελη μεθυσμένη απ' τα αρώματα σου να τρέχω ξέγνοιαστη και εσύ να μου κρατάς το χέρι..



Μου λείπεις.. Ω ναι μου λείπεις. Δεν τολμώ να το ξεστομίσω..
Θαρρέις πως σε ξεπέρασα;;


Πως
δεν σήμαινες τίποτα για μένα ;;

Μια Φορά αχ Μόνο μια ασ άνοιγες τα μάτια σου!! ..
Τα μάτια της
καρδιάς σου ..
Μόνο εκείνα μπορούν να αντικρίσουν τη φλόγα που σιγοκαίει μέσα μου..
Μονάχα τούτα..

Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

Μια καινούρια αρχή !!.. δειλά δειλά.

Πάει καιρός που δημιούργησα τούτο το "λογαριασμό" αλλά δεν έιχα ποτέ το θάρρος να γράψω κατι δικό μου.. οπότε και αρκέστηκα μονο στο να διαβάζω άλλων. Σκέψεις .. σκέψεις πάντα τριγυρίζουν το μυαλό μου, δεν το αφήνουν ποτέ ήσυχο.. Κ όμως μου είναι δύσκολο να εκφραζομαι με λόγια. Να ζωγραφίζω με λέξεις πάνω σε λευκές γραμμές . Ανέκαθεν υποστήριζα οτι το γράψιμο είναι ταλέντο. Κάτι έμφυτο. Ποιος όμως γνωρίζει χωρίς πρώτα να έχει δοκιμάσει!! Ναι ίσως ήρθε η ώρα να δώσω μια ευκαιρία σε μένα. Να κάνω κάτι δικό μου.. Ταπεινό αλλά δικό μου !!

Ας κάνω λοιπόν μια καινούρια αρχή!!


Εύχομαι τούτη η χρονιά να φέρει υγεία πρώτα κ έπειτα τύχη και δημιουργηκότητα σε αυτούς που αγαπω καιαυτούς που δεν αγαπώ!!



Y.Γ: